Skihotel Speiereck

Við fjölskyldan, Halli, Harpa og Halldóra Björg, fórum í skíðafrí til Dodda og Þuríðar í Skihotel Speiereck um síðustu helgi og komum aftur í dag. Vikan var fljót að líða þar sem veðrið og allar aðstæður voru frábærar. Við mættum upp á flugvöll og stálumst upp í Heimsferða rútuna sem stefndi til fjalla. Við komum okkur fyrir á hotelinu, sem töluvert hefur verið endurnýjað og tekist mjög vel til, íslenskir jarðlitir í sambland við austurísku tréinnréttingarnar koma einstaklega vel út saman og myndar sérstaklega flotta stemmningu í húsinu. Við Fjölskyldan fengum sæti við borð hjá þeim Dodda litla (frænda Þuríðar), Gunnar Ólafsyni og ástalanum Brownie, og nutum við þess félagskapar vel. Við skíðuðum frá sunnudagsmorgninum, þar sem Harpa og Halldóra Björg fóru í skíðakennslu, í Katschberg/Aineck, fram til fimmtudags, þegar við fórum í kynnisferð í Fanningberg með Dodda eldri. Færið var frábært í Katschberg/Aineck og brekkurnar rosalega skemmtilegar. Frábær aðstaða fyrir litlu grísina, eins og Halldóru Björgu og þá sem voru að byrja á skíðum, í Katchberg. Og eins fyrir þá sem lengra voru komnir og vildu meiri hraða og brattari brekkur. Aðallyfturnar afköstuðu vel og hrifnastur var ég af yfirleitt stuttum biðtíma í lyfturnar. Aineck hefur ekki jafngóðan lyftukost að mín mati en brekkurnar þar fannst mér skemmtilegri en í Katchberg. Stendur þar upp úr nýja brautin á svæðinu sem skýrð er A1 eins og aðalþjóðbrutin í gegnum Austurríki. Þessi leið á líka marg sameiginlegt með þeim mæta vegi. Hún er rosalega löng, hæfilega brött fyrir byrjendur sem lengra komna og mjög breið, svo að allir hafa nóg pláss. Á þessum fjórum fyrstu dögum skíðaði ég mig alveg upp að eyrum, þannig að þegar stelpurnar mínar kláruðu námskeiðin sín var ég alveg til í dunda mér í plóg í bláu brekkunum. En þess ber að nefna að í bláubrekkunni er 4 sæta stólalyfta og mjög góð aðstoð fyrir börn og byrjendur til að fara í hana og úr. Á fimmtudeginum fórum við í Fanningberg sem er innan Lungau passans sem maður kaupir en þó aðeins úr leið og þarf að fara þangað með rútu (fríum ski bus) eða safna í hóp og leigja bíl eins og við gerðum. Þegar á fimmtudaginn var komið var snjórinn farinn að finna fyrir vorhitanum og færið orðið svolítið þungt, en við nutum dagsins vel og upplifðum við öll Fanningberg skíðasvæðið mjög vel. Halldóra Björg skíðaði með norsku frænku sinni Unu sem kom ásamt Böðvari og Högna á miðvikudaginn til að skemmta sér með okkur. Þær náðu rosalega vel saman og á föstudaginn skíðuðum við öll saman í afar blautu og þungu færi í Katschberg. En það dugði þó ekki til að eiðileggja stemminguna því við fórum bara í sólbað meðan grísirnir skíðuðu. Þau stóðu sig öll rosalega vel og Halldóra Björg var farin að skíða ein niður brekkurnar á eftir okkur eins og ekkert væri. Hún keppti einnig í öðru skíða"móti" sínu á erlendri grundu á föstudaginn, lenti í 8unda sæti, sem var ágætt miðað við að hafa stoppað í miðri brautinni til þess að taka af sér skíðin... en þetta var rosalega gaman. Hún fékk svo viðurkenninga skjal og medalíju á verðlauna afhendingunni. Hún er orðin stór.

Það er gott að vera komin heim aftur og byrja venjulegt líf aftur með æfingum og námi.

Vikan var alveg æðislega skemmtileg, hótelið frábært, brekkurnar æði og veðrið snilld.
Við eigum örugglega eftir að fara þangað aftur.

Myndir af fríinu á myndasíðunni...