Loksins sameinuð fjölskyldan !

Síðustu dagar hafa verið eins og í draumi, yndislegir. Matthildur og Harpa komu heim á þriðjudaginn síðasta. það var stressandi eftir allan þennan tíma á spítalanum og eftir svona rosalega náið og strangt eftirlit, og eftir allar þessar ströngu umgengnisreglur, að fá hana heim og láta bara eins og ekkert hefði ískorist og ekkert amaði yfirleitt að. Læknirinn sagði okkur, einmitt, að við ættum að hugsa um hana eins og ekkert væri að og reyna að umgangast hana sem heilbrigða litla stelpu, fyrir utan lyfjagjafirnar. Þetta plan hefur gengið afar vel. Hún drekkur vel og sefur ótrúlega vel, kúkar og pissar sem vindurinn og skoðar allt í kringum sig með áhuga. Við fundum það fljótt og vel á henni eftir að hún kom heim, og svaf í rúminu sínu, að hér er hún einhvernvegin mun rólegri og virðist njóta þess að vera komin heim. Þó hún viti kannski ekkert um það þá er hún mun rólegri hér en hún hefur verið annars. Hún finnur það líklega í gegnum okkur að hér eigum við heima. Halldóra Björg er afar ánægð yfir því að vera búin að fá litlu systur heim, hún er afar góð við hana og vill alltaf vera að hjálpa til og knúsa Matthildi, það er yndislegt að upplifa það. Við Harpa tökum bara einn dag í einu og njótum hverrar stundar í návisst Matthildar, í vöku sem og svefni, jafnt í gráti og gleði. Hún hefur svo sterka og jákvæða áru að hún virðist hugga mann og hughreystir alla í kringum sig, sumir bresta í grát bara við að sjá hana, hún er ótrúleg. Hún horfir þessum stóru dökku augum sínum út um heiminn, og finnst það ekkert tiltökumál það sem hún hefur nú þegar gengið í gegnum, og nýtur augnabliksins. Hún hefur kennt okkur margt á þessum stutta tíma, það er eins og hún segi svo margt án þess að tala, einhvernveginn með ósýnilegum orðum eða hugskeytum, orkusendingum eða áru, ... við skiljum ekki líðanina sem við upplifum þegar við erum með henni, hún sjálf huggar okkur og hughreystir mest af öllum, hún er kraftmikil og svo sterk að við óttumst ekki framtíðina, né fortíðina, við erum ekki bitur og spyrjum aldrei "af hverju við", við erum í raun hreikin og stolt af því að vera foreldrar þessarar merku mannseskju sem Matthildur er. Hún er hetjan okkar.

Heimilislífið gengur áfram sinn vanagang, Halldóra Björg er komin í miðsvetrar frí í skólanum og verður í fríi í næstu viku. Þá verð ég líka heima. Hún fékk mjög góðan vitnisburð úr skólanum og hélt upp á það á föstudaginn með nammi áti og tattoo álímingum, rosa pæja. Óli, Groundfloor, er fluttur hingað út og við erum farnir að lemja saman útsetnigar fyrir næstu plötu sveitarinnar, sem vonandi kemur út seint á þessu ári. Við eigum allavega studiotíma eftir eina viku sem síðan endar með kynningar giggi fostudaginn 19 feb. Tónleikarnir verða í litlum sal í miðbænum. Það er spennandi og skemmtileg vinna og afar nauðsynlegt að koma höfðinum út úr heima lyfja, ólæknandi sjúkdóma og óskiljanlegra greininga, inní í skapandi og skemmtilegt umhverfi sem Groundfloor bíður upp á. Harpa ætlar að reyna að vera með okkur í studioinu og leggja nokkur píanólög ásamt því að syngja fyrir okkur líka. Hún stendur sig svakalega vel í öllu sem þarf að gera í sambandi við Matthildi hér heima, hún er alger hetja.


Takk fyrir allann stuðninginn, þar til næst, Kv Halli og stelpurnar hans.