Húffh allt að gerast !
Jibb, og þá var kátt í höllinni ! Nú erum við loksins að hafa okku í að byrja að pakka og vesenast, ekki seinna vænna þar sem við fáum nýju íbúðina í MUNZGASSE 4 eftir eina viku. Við erum næstum búin að palla í alla kassagerðarkassana sem við keyptum fyrir flutninginn yfir á meginlandið 2006 og þó sést varla að við séum nokkuð byrjuð, ætli búslóðin fylgi verðbólgu og vísitölubreytingum?... mér finnst við ekkert hafa verið að kaupa svona mikið en einhvernvegin hefur höfu'stóllinn vaxið umfram minn skilning. Það hefur reyndar fjölgað um einn í fjölskyldunni en hingað til hefur mér ekki fundist hún leyta neitt meira í búðir en önnur 11 mánaða börn og ætti það ´vi ekki að skýra þessa öflugu inanstokksaukningu heimilisins.
En við slíkan búferla flutning eru þó oft ansi margir kostir, (sem er oft höfuðástæða búferlaflutninga) og í þessu tilviki er erum við mjög meðvituð um helstu kosti flutningsins, einna helstur kostur annars margra, er að í Munzgasse er nefnilega engin geymsla, og neyðist maður þess vegna til að hafa enga geymslu til að sjá um... í Schwarzstrasse er afar stór geymsla og var ákveðinn maður skipaður í það verkefni að halda henni skikkanlega til haga, fenginn til að raða skipulega inn skíðum, verkfærum, töskum, flöskum og umbúðakössum. Eftir annars ágæta byrjun yfirmanns geymslumála, lagerstjóra, framkvæmdastjóra og hleðslumanns (allt sami starfsmaðurinn) sem náði yfir hornborðsmíði úr gömlum skáp og smíði á forláta hillu ásamt uppsetningu fór áhuginn dvínandi og metnaðurinn fyrir "hinni fullkomnu" geymslu hrindi alveg, þegar, .. hillan hrundi með öllu sem á henni var... eftir að geymslustjórinn hafði hennt inn á mitt gólf geymslunnar gömlum bláum sófa og meðfylgjandi pullum svo að ómögulegt var með öllu móti að stíga fæti innar í geymsluna en sem nam eins og hálfum metra, og eftir að sú staða kom upp, var ekki aftur snúið. Stafsmanninum hefur verið sagt upp og er nú geymslan í umsjá okkar saman, okkar hjónanna, saman, mín OG Hörpu. Ég fæ vonandi bíl ur vinnunni um helgina til að fara með geymsluna á haugana.
Í Munzgasse er engin geymsla, engin þörf á sérstakri manneskju til að sjá um "geymslumál" engin rifrildi um hver eigi að klifra þessi 77 þrep upp og niður til að ná í töskur fyrir ferðalagið, engin spurning um hver eigi að halda á tómu bjórflöskunum niður í geymsluna, því maður þarf ekki einu sinni að fara niður nné í geymsluna. ég sé fyrir mér hamingjuríkt líf í Munzgasse 4.
Mitt í öllu þessu erum við Harpa að spila á fullu, gigg um hverja helgi og allt í stuði. Endilega chekkið á Sound Post á facebook og hlustið á efnið okkar sem við höfum smellt þar inn. kærar kveðjur,
fyrrverandi framkvæmdastjóri geymslumála og hleðslu, viðtöku og afgreiðslu geymslu afurða, herr, doktor Haraldur Gudmundsson.
En við slíkan búferla flutning eru þó oft ansi margir kostir, (sem er oft höfuðástæða búferlaflutninga) og í þessu tilviki er erum við mjög meðvituð um helstu kosti flutningsins, einna helstur kostur annars margra, er að í Munzgasse er nefnilega engin geymsla, og neyðist maður þess vegna til að hafa enga geymslu til að sjá um... í Schwarzstrasse er afar stór geymsla og var ákveðinn maður skipaður í það verkefni að halda henni skikkanlega til haga, fenginn til að raða skipulega inn skíðum, verkfærum, töskum, flöskum og umbúðakössum. Eftir annars ágæta byrjun yfirmanns geymslumála, lagerstjóra, framkvæmdastjóra og hleðslumanns (allt sami starfsmaðurinn) sem náði yfir hornborðsmíði úr gömlum skáp og smíði á forláta hillu ásamt uppsetningu fór áhuginn dvínandi og metnaðurinn fyrir "hinni fullkomnu" geymslu hrindi alveg, þegar, .. hillan hrundi með öllu sem á henni var... eftir að geymslustjórinn hafði hennt inn á mitt gólf geymslunnar gömlum bláum sófa og meðfylgjandi pullum svo að ómögulegt var með öllu móti að stíga fæti innar í geymsluna en sem nam eins og hálfum metra, og eftir að sú staða kom upp, var ekki aftur snúið. Stafsmanninum hefur verið sagt upp og er nú geymslan í umsjá okkar saman, okkar hjónanna, saman, mín OG Hörpu. Ég fæ vonandi bíl ur vinnunni um helgina til að fara með geymsluna á haugana.
Í Munzgasse er engin geymsla, engin þörf á sérstakri manneskju til að sjá um "geymslumál" engin rifrildi um hver eigi að klifra þessi 77 þrep upp og niður til að ná í töskur fyrir ferðalagið, engin spurning um hver eigi að halda á tómu bjórflöskunum niður í geymsluna, því maður þarf ekki einu sinni að fara niður nné í geymsluna. ég sé fyrir mér hamingjuríkt líf í Munzgasse 4.
Mitt í öllu þessu erum við Harpa að spila á fullu, gigg um hverja helgi og allt í stuði. Endilega chekkið á Sound Post á facebook og hlustið á efnið okkar sem við höfum smellt þar inn. kærar kveðjur,
fyrrverandi framkvæmdastjóri geymslumála og hleðslu, viðtöku og afgreiðslu geymslu afurða, herr, doktor Haraldur Gudmundsson.
<< Home