Sönglað í Salz

Hér munu merkar og ómerkar fréttir sem og hugleiðingar líta dagsins ljós frá fjölskyldunni í Salzburg

fimmtudagur, október 28, 2010

veturinn er kominn með allt sitt kvef og allann sinn kulda

Hæ segi ég og sýg upp í nefið, í dag er fimmtudagur og Matthildur grætur inn í rúmi meðan rökkrið færist hljóðlega yfir. Hún er hóstandi og hnerrandi í kapp við okkur hin en slefið kemur í ofan á lag hjá henni, þannig að Mattan okkar er oft ansi hreint slímug.

í þessarri viku hef ég fengið margar mjög góðar hugmyndir, aldrei þessu vant, og ætla ég að taka ykkur í stuttann rölt um hugarheima mína...

Eftir annars ágætt start á nýja verkefninu okkar Hörpu, "Sound Post", hef ég að sjálfsögðu fengið margar hugmyndir um hvernig væri best að koma því almennilega á koppinn og hef nú þegar bókað ansi skemmtilega tónleika staði sem gætu hugsanlega veitt okkur gott start í næsta ár. Við erum strax farin að hugsa um að taka upp prógrammið sem spannar hatt í 16 tilbúin jazzlög. Harpa hefur nú ekki verið sérlega þekkt í jazzheimum en hún gerir þetta sérlega vel, fer vel með textana og fraserar eins og þær bestu, ég er afar stoltur af henni. Sound Post byrjaði nú ansi forvitnilega, ég var núinn að bóka annað jazz trío, "BaadRoots"sem spilar einnig eingöngu mínar lagasmíðar, en þeir félagar mínir komust ekki settann dag, því var að annað hvort að hræra í nýtt project í hvelli og æfa upp rpógram eða afsegja gigginu. Harpa hafði auðvitað hlustað á mig gaula þetta kvöld eftir kvöld og þekkti nú þegar flest allar melódíurnar og meiripart textana og þar sem hún er sjálf söngkona, var hún ráðin, en fékk ekki að vita það fyrr en seinna. því næst leitaði ég að gítarleikara og fann hann, Julian Urabl, lítinn trítil úr Salzburg sem spilar eins og engill.

Á meðan á öllu þessu stendur þá er Harpa að koma sér aftur inn í skólann eftir hlé síðasta vetur og hljómar alveg glimrandi vel, kennararnir í heild sinni afar ánægði með útkomuna og keppast um að eigna sér heiðurinn af hinni nýju breyttu Hörpu, .. en ég veit nú betur, heiðurinn af framförum Hörpu á óperusviðinu á hin litla slefandi Matthildur, með allri sinni baráttu og sigrum og sínum óbugandi karakter hefur hún haft ótrulega mikil áhrif á okkur foreldrana. Við gerum okkur frekar grein fyrir því að það sem við tökum okkur fyrir hendur skaðar engann þó það gangi ekki upp né að góður árangur veiti nokkuð öryggi um ævarandi hamingju, þess vegna göngum við mun léttar til verks og þar af leiðandi gengur okkur einfaldlega betur. Einu sagði ég, þegar allt var sem erfiðast hjá Matthildi, að ég hefði nú lært það að það væru engin alvöru vandamál nema þau sem snéru beint lífi eða dauða, þessi skoðun mín hefur aðeins slípast til frá þ´vií janúar en í grunnvallaratriðum óbreytt, þökk sé þessarri litlu mús.

Matthildur er farin að skríða út um öll gólf og dundar sér við að rífa og tæta nótur, jazz tímarit og Bo Bedre... þegar hún dettur niðra góða uppskrift, nú eða jafnvel gott gítarsóló ú Down Beat þá á hún það til að leggja sér þær kræsingar til munns.

Harpa og Halldóra Björg fóru í skvísuferð til Linz í dag, Linda og Helga, listamennirninr okkar í Linz buðu okkur að koma yfir í smá veislu sem mæðgurnar þáðu með þökkum, ég reyndar þáði það líka en við Matthildur slefandi og fnæsandi horslummum í allar áttir myndi varla hæfa í svo fínu boði sem þessu. Ég mæli með að þeir sem ekki hafa skoðað leyti þær systur uppi í netheimum og skoði gallerýið þeirra, sérlega skemmtilegar skúlptúr myndir, fataframleiðsla úr íslensku hráefmni og skartgripir, síðan eru þær líka sjálfar svaka skutlur fyrior karlmennina. "Atelier einfach MÝR design" check them out.

a... ég er búinn að blaðra svo mikið að ég ætla bara að halda hugmyndunum öllum fyrir mig, það kemur allt í ljós seinna.. en bíddu ! ,... bling ! Var að fá hugmynd, ... panta sushi, einhver með?

H

sunnudagur, október 10, 2010

engin kæra, ekkert gaman.

Kæra dagbók, ég er hættur við að kæra fólk sem sinnir sínum daglegu salzbúrgísku störfum og kæri mig ekki lengur um að kæra þá sem sinna sínum daglegu störfum í kæruleysi. í kær fór ég... í gær ákvað ég að blogga í dag, því í gær átti ég stutta samtal við virðulegan mann sem táraðist bara og grét þegar ég svaraði spurningum hans. Hann sem sagt spurði bara um Matthildi, hvernig þetta hefði allt veirð og hvernig hún væri núna og hvernig ég héldi að hún myndi verða. Við öll mín svör roðnuðu augu hanns og fylltust af tárum, og í hvert skipti sem ég tók eftir því reyndi ég að "hugga" hann án þess þó að taka utan um hann og klappa honum á bakið og hvísla í eyrað að þetta yrði allt í lagi, heldur með að segja eitthvað ferskt og bjartsýnt og glaðlegt um reynslu okkar. Það kallaði bara fram meiri tár hjá aumingja manninum, sem varð til þess að ég þakkaði honum kærlega fyrir að fyrlgjast með okkur fjölskyldunni, styðja okkur í hugsunum og að hafa komið að hlusta... þegar ég gekk í burtu heyrði ég enn að hann snökkti.

Það er allt kreisí hérna á svörtugötu núna ! Við fundum æðislega fallega íbúð í miðbænum og skrifum líklega undir í vikunni. Settum auglýsingu um okkar íbúð í blaðið og bara BOMM komin læknisfjölskylda með fullt af börnum sem segja bara "hættið að auglýsa við viljum flytja inn á morgun", við auðvitað himinlifandi, blásum til *Dirndl veislu og höldum upp á (einnig auðvitað til að hella salzburgaríslendingana nógu fulla til að þeir samþykki að hjálpa okkur að halda á öllu helv.. draslinu okkar aftur niður af 4 hæð... 77 þrep !) en þá hryngir síminn og allt aftur í baklás, leigusalinn vill ekki leigja læknunum og börnunum hans, "af því þau eru of MÖRG", hið týpíska austurríska yndæli. þannig að við erum ekkert að fara flytja í bráð heldur að halda áfram að leyta eftir **nachmieter.

Oktober er kreisí að gera í tónlist, fullt að tónleikum að spila, með Hörpu án Hörpu á Hörpu og slaghörpu, Hörpu slag, Harpa í slag og ég er með slag á hjartaásinn og allt ásamt því að fara á tónleiak þess á milli sem maður á frí kvöld. Þetta gerist ekki oft svona, en november er einnig að verða líklegur kandidat í þess háttar spilabrjálæði, það er bara mjög gaman.

Við Harap höfum sett saman nýtt project sem gengur vonum framar, búin að spila eitt gigg með Julian Urabl, ungum austurrískum jazz gítarista, og erum búin að taka upp smá demo sem við ætlum að brenna sjálf og ljósrita umslögin, líma sjálf og dreifa frítt á tónleikum, sem eru nokkuð margir framundan.

jæja, vinna á morgun, verð að hætta, Matta, HBH, Harpsíkord og ME the MAN, biðjum fyrir KÆRUM kveðjum til allra ykkar sem fylgjast með okkur. H.

*austurríksur þjóðbúningur, a.k.a. Heiða með brjóstin uppúr
**eftirleigjandi